بررسی تأثیر پخش سیلاب بر افزایش تنوع و تولید پوشش گیاه مطالعه موردی: عرصه پخش سیلاب گچساران

پخش سیلاب روشی برای بهبود کیفیت علوفه و تولید بیشتر در اراضی مرتعی و یک فعالیت چند منظوره با اهداف اولیه حفظ رطوبت معرفی شده که سود جانبی آن، افزایش تولید علوفه و سطح ایستابی آب زیرزمینی و نیز بهبود وضعیت زیست‌بوم حیات وحش می‌باشد. در این تحقیق با استناد به اطلاعات حاصل از 2 مرحله عملیات میدانی در قبل و بعد از اجرای طرح پخش سیلاب در ایستگاه تحقیقاتی گچساران، نتایج بدست آمده نشان داد که تعداد گونه‌های منطقه، بعد از اجرای عملیات پخش، افزایش چشمگیری یافته است به طوری که گونه‌های حساس و با کیفیت بالا فرصت حضور موثرتری را در عرصه پخش یافته‌اند و به صورت موثری توانسته‌اند تشکیل تیپ بدهند. همچنین تولید در قبل از اجرای عملیات پخش سیلاب بسیار کم و تنها محدود به یک تیپ گیاهی با خوشخوراکی پایین بوده است که پس از اجرای طرح، تولید از حدود 110 کیلوگرم در هکتار از کل عرصه پخش، به حدود 5800 کیلوگرم در هکتار و در 7 تیپ گیاهی رسیده است که یک افزایش چشمگیر و بسیار خوب محسوب می‌شود.

Keywords:

پخش سیلاب , تولید علوفه , تنوع پوشش گیاهی , ایستگاه پخش سیلاب گچساران