برآورد احتمال و تحلیل تداوم بیمه پردازی اختیاری در سازمان تامین اجتماعی با رویکرد زنجیر های مارکوف (مطالعه موردی: شعبه دو تامین اجتماعی همدان)

لازمه برنامه ریزی مناسب برای توسعه خدمات تامین اجتماعی، برآورد دقیق درآمدهای حاصل از دریافت حق بیمه، پیش بینی رفتار بیمه پردازان بهخصوص بیمه پردازان اختیاری، و برنامه ریزی برای نگهداشت آنهاست. در این پژوهش، رفتار بیمه پردازان اختیاری در قالب سیستم زنجیر های مارکوف برای محاسبه احتمال تغییر وضعیت آنها مدلسازی شده است. وضعیت های بیمه پردازان قبل و بعد از عقد قرارداد با جمع آوری و مطالعه داده های این نوع بیمه پردازان در شعبه دو تامین اجتماعی همدان در فاصله سال های 1386 تا 1393 در هفت موقعیت شناسایی شده است. در یک تحلیل، وضعیت هر بیمه پرداز در سال پس از عقد قرارداد به دو وضعیت استمرار و عدم استمرار دسته بندی شده و با داده های مطالعه موردی احتمالات گذار آنها محاسبه شده است. تحلیل مارکوف بیانگر آن است که با احتمال 78/01 درصد یک بیمه گذار اختیاری در سال های آینده استمرار به پرداخت حق بیمه می کند و با احتمال حدود 22 درصد از این نوع بیمه رویگردانی می کند. بر این اساس، رابطه ای برای پیش بینی تعداد بیمه پردازان اختیاری در پایان هر سال توسعه داده شده است. در تحلیل دیگری، احتمال اینکه یک بیمه پرداز اختیاری پس از رویگردانی از بیمه اختیاری به چه حالتی از بیمه پردازی و یا عدم بیمه پردازی گرایش پیدا می کند نیز با زنجیر های مارکوف برآورد شده است.

Keywords:

بیمه پردازی اختیاری , تامین اجتماعی , زنجیرمارکوف , احتمالات حدی , شعبه دو تامین اجتماعی همدان