تناسب آیه امامت حضرت ابراهیم در سوره بقره با فضای نزول سوره
Publish place: Journal Of Qur’ānic Researches، Vol: 22، Issue: 84
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 544
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JQR-22-84_006
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397
Abstract:
قرآن کریم موضوع امامت حضرت ابراهیم (ع) را در آیه 123 سوره بقره مطرح کرده است، که به علت اهمیت این موضوع، مناسبت آن با سوره بقره بررسی شده است. مقاله پیش رو ضمن تاریخ گذاری سوره بقره، با بهره گیری از گزاره های درون متنی شامل سیاق، غرض آیات و محورها، موضوعات مشابه با سوره قبلی، و گزاره های برون متنی شامل گزارش های سیره، روایات ترتیب نزول و اسباب نزول، مقطع زمانی نزول آن را در ابتدای ورود پیامبر به مدینه (قبل از جنگ بدر) که دوران تشکیل حکومت اسلامی و استقبال مردم از دین اسلام بود، به دست آورده است. و در ادامه با بررسی امامت حضرت ابراهیم (ع) و تشریح مناسبت آن با شرایط و مقتضیات تاریخی زمان نزول سوره بقره، در نهایت به این نتیجه رسیده است که جهت این آیات، پایه گذاری اسلام به دست حضرت ابراهیم (ع) می باشد که به جاودانه شدن دین اسلام منتهی می شود.
Keywords:
Authors
فرزانه بیات
دانشجوی کارشناسی ارشد
مهدی جلالی
دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد
عباس اسماعیلی زاده
دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد