در چند دهه اخیر، افزایش ایمنی سازه ها در برابر خطرات طبیعی از قبیل زلزله های شدید و باد با استفاده از ایده کنترل سازه ها، توجه محققین بسیاری را به خود جلب کرده است. یکی از موثرترین و اقتصادی ترین روش های کنترل غیرفعال رفتار دینامیکی استفاده از میراگرها می باشد. میراگرها به دلیل جذب انرژی ورودی به سازه، سبب کاهش نیروی اعضای سازه و تغییر شکل ها شده و توزیع نیرو در سازه را تغییر می دهند. لذا می توان به عنوان یک گزینه مناسب از این روش جهت اصلاح توزیع نیروها استفاده کرد. این مقاله مروری، به بررسی مطالعات و پژوهش های انجام گرفته بر روی یک تجهیز اتلاف انرژی غیرفعال جدید با نام
میراگر ویسکوهایپرالاستیک که به منظور تنظیم پارامترهای میرایی و سختی به سازه اضافه می شود، می پردازد. این تجهیز خواص هر دو تجهیزات وابسته به سرعت و وابسته به جابجایی را دارا بوده و یک پایداری الحاقی به سازه جهت جلوگیری از فروپاشی آن اعمال می نماید. این تجهیز متشکل از یک ماده
ویسکوالاستیک قرار داده شده مابین دو حلقه فلزی بوده و یک اتلاف انرژی از طریق ترکیبی از رفتار الاستیک ماده
ویسکوالاستیک و تغییر شکل های غیر الاستیک فولاد تامین می کند. ویسکوهایپرالاستیک عملکرد خوبی را تحت سطوح مختلف تحریکات از خود نشان داده و با تغییر پارامترهای قابل تغییر آن مانند ابعاد و نوع مواد، می توان رفتار این تجهیز را اصلاح نمود. پژوهش های صورت گرفته روی این میراگر، نشان دهنده عملکرد بسیار موثر و پایدار این میراگر در کاهش و کنترل چشمگیر پاسخ های دینامیکی سازه مجهز به آن حین وقوع زمین لرزه می باشد چرا که این میراگرها قادرند تا رسیدن به گسیختگی تعداد زیادی چرخه بارگذاری را تحمل کنند و همچنین سازه های مجهز به این میراگر رفتار هیسترتیک پایداری تحت مکان های نسبی زیاد طبقات از خود نشان می دهند؛ اما به دلیل نو بودن تکنولوژی ساخت و به کارگیری میراگرها نیازمند بررسی ملاحظات ویژه از منظر طراحی و اجرا می باشد.