بررسی سایبان به عنوان عنصری پایدار در مجتمع های مسکونی شهر تهران در جهت بهینه سازی انرژی

انرژی پایدار و پایداری مبحث بسیار مهمی است که امروزه در کشور های مختلف به آن پرداخته میشود،به ویژه در معماری در صنعت ساختمان سازی که 40-30 درصد مصرف انرژی را به خود اختصاص می دهد.با توجه به نوع اقلیم شهر تهران که در زمره ی اقلیم گرم و خشک قرار می گیرد در ساختمان های مسکونی برای مصرف بهینه انرژی و پایداری نیاز مبرم به سایبان می باشد.سایبان ها یکی از ابزارهای مهم در کاهش مصرف انرژی در ساختمان ها هستند و به عنوان عنصری برای جلوگیری از تابش مستقیم آفتاب درتابستان و دریافت نور مطلوب در زمستان به کار می رود.در این پژوهش با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و مروری جامع با جستجو در سایت های معتبر، با هدف شناسایی الگو های مطالعاتی برای استفاده از سایبان در مجتمع مسکونی به منظور بهینه سازی انرژی پایدار انجام گرفته است.هدف از این پژوهش بررسی نحوه ی عملکرد وجود سایبان در ساختمان مسکونی و انتخاب بهترین سایبان در مجتمع های شهر تهران و تاثیر آن بر مصرف انرژی می باشد.هم چنین به بررسی عمق و ابعاد سایبان وانواع مختلف آن برای نورگیری بهتر در فصول تابستان و زمستان،که انواع مختلفی از سایبان:سایبان قابل تنظیم،سایبان های متحرک، سایبان های ثابت،نرده ای و سایبان های طبیعی که خود باز انواع مختلفی دارد هچنین زاویه سایبان پرداخته شده است

Keywords:

سایبان , مجتمع مسکونی , معماری پایدار , مسکونی تهران