امروزه یکی از معضلات بزرگ در
بافت شهری نماهای ساحتمان های مختلف است، که در سیمای شهری تاثیرات منفی بر ساکنان شهرها ایجاد می کند. نماهای شهری از
هویت شهرشان حکایت نمی کنند. بلکه هر بنا حاوی پیامی است که زاییده روح سازنده آن بوده، بدون توجه به هویت، باورها و
فرهنگ های عمومی شهرشان طراحی کرده اند. در حالی که نما ها می توانند علاوه بر
زیبایی بخشیدن به
ساختمان و دادن جلوه ای مقبول به سیمای شهر ها در افزایش دوام و عمر مفیده
ساختمان موثر واقع شود. نمای
ساختمان می تواند با استفاده از مصالح و پوشش مناسب که درون
ساختمان را از بیرون
ساختمان جدا میکند و نوعی امضا سازنده نیز می باشد که
فرهنگ و عقیده سازنده را به نمایش می گذارد. در حالی که این مقوله از طرف سازمان های ذیربط و سازندگان مورد توجه نبوده بنابر این این پژوهش به بررسی طراحی نما با استفاده از رنگ ها و مصالح مناسب با بافت و
فرهنگ عمومی شهر می پردازد