اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر کاهش اضطراب و افسردگی دانش آموزان دختر پایه دهم شهر رشت

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر دختران دانش آموز پایه دهم شهر رشت بود. روش مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروههای مساوی بود. نمونه پژوهش شامل 40 نفر از دانش آموزان منتخب رشت بود که در پیش آزمون در اضطراب و افسردگی نمره بالایی به دست آورده و به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه اضطراب و افسردگی بک، استفاده شد گروه آزمایش تحت آموزش مهارت های مثبت اندیشی به مدت 8 جلسه یک ساعته در داخل سالن اجتماعات مدارس، قرار گرفت، در انتها پس از هشت جلسه آموزش، مجددا پرسشنامه اضطراب و افسردگی بک، بر روی هر دو گروه اجرا شد. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از روش آماری کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که درمان مثبت اندیشی برکاهش نشانه های اضطراب و افسردگی دختران دانش آموز تاثیر معنی دار داشت. این نتایج می تواند پشتوانه ای برای کاربست مداخلات مبتنی بر روانشناسی مثبت نگر در جهت کاهش یکی از شایع ترین اختلالات روانی یعنی افسردگی و اضطراب در دانش آموزان باشد.

Keywords:

آموزش مثبت اندیشی , اضطراب , افسردگی.