ارتقاء امنیت شبکه های موردی متحرک با تغییر تعداد آستانه بدخواهی پروتکل مسیریابی

ھدف از انجام این پژوھش بررسی ارتقاء امنیت شبکه ھای موردی متحرک با تغییر آستانه بدخواھی پروتکل مسیریابی بوده است. نتایج حاصل از تحلیل نشان می دھد که نسبت ھای تحویل NewAOMDV و AOTMDV به اندازه انتظار بالا نیستند و در واقع، تماما کمتر از 80 % ھستند. میانگین تاخیر انتھا به انتھای NewAOMDV و AOTMDV با تغییر آستانه بدخواھی از 0/1 تا 0/5، تغییر می کنند. و میانگین تاخیر NewAOMDV به تدریج از 21/2 میلی ثانیه به 27/3 میلی ثانیه افزایش می یابد. میانگین سربار NewAOMDV حدود 0/25 است و این مقدار در AOTMDV حدود 0/27 می باشد. اگر آستانه بدخواھی به مقداری کوچک تنظیم شود (مثلا δ<0.35) مثلا گره ھای بدخواه مسبب حمله حفره خاکستری ممکن است تشخیص داده نشوند و تعداد کشف مسیرھا برای پرھیز از گره ھای بدخواه کوچک باشد. بھینگی مسیر با افزایش آستانه بدخواھی به آرامی کاھش می یابد. مقادیر NewAOMDV و AOTMDV در بازه 84% تا 72% کاھش می یابد. در کل NewAOMDV و AOTMDV کارایی مشابھی در بھینگی مسیر نشان می دھند، و NewAOMDV کمی بھتر عمل می کند. فرکانس کشف مسیر با افزایش آستانه بدخواھی به آرامی افزایش می یابد. واضح است که آستانه بدخواھی بزرگتر منجر به مسیرھای کاندید کمتر می شود که کشف مجدد بیشتر مسیر را ھنگامی که مسیر مورد استفاده نامعتبر باشد، باعث خواھد شد. با بھره گیری از مدل اعتماد بھبودیافته و مکانیزم ھشدار اعتماد مسیر، NewAOMDV کمی بھتر از AOTMDV عمل می کند. نسبت تشخیص گره ھای بدخواه با افزایش آستانه بدخواھی افزایش می یابد. افزایش در نسبت گره ھای بدخواه دلالت بر این دارد که وقتی آستانه اعتماد به مقدار بزرگتری تنظیم می شود، گره ھای بدخواه راحت ترتشخیص داده می شوند.

Keywords:

شبکه های موردی متحرک , آستانه بدخواهی , پروتکل مسیر یابی