بررسی روش های درمانی مسمومیت با داروهای روان گردان در دام های کوچک

حیوانات خانگی بطور ناخواسته یا با قصد صاحبانشان دچار مسمومیت با مواد روان گردان می شوند. درمان بر اساس علایم بالینی می باشد چون صاحبان این دام هامعمولا تاریخچه کامل را بیان نمی کنند، آشنایی با تظاهرات این داروها کمک شایانی به تشخیص درمان می کند. بر این اساس هدف از این مطالعه بررسی علایم بالینی، تشخیص روش های درمانی در حیوانات خانگی که با داروهای روان گردان مسموم شده اند می باشد. علایم بالینی در مصرف اکستازی که یکی از معروف ترین داروهای روان گردان به شمار می رود شامل افزایش فعالیت، افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون، افزایش دمای بدن غش می باشد. شستشوی معده استفاده از ذغال فعال شده توصیه می گردد، ثابت نگه داشتن دمای بدن ضروری است الکتروکاردیوگرام اخذ همچنین مایع درمانی باید انجام شود.برای کنترل تهییج سیستم عصبی مرکزی، آسپرومازین باربیتوراتها بهبود آریتمی قلبی، پروپرانولول مفید بنظر می رسد. داروی روان گردان دیگر که گاماهیدروکسی بوتیرات می باشد موجب کاهش ضربان قلب، فشار خون ودمای بدن، استفراغ، غش مرگ می گردد.دیازپام جهت کنترل غش مناسب است همچنین مایع درمانی داروی نالوکسان در بیماران دچار کاهش تعداد تنفس ضروری است.داروی معمول دیگر فلونیترازپام می باشد که مصرف آن موجب بی حالی، کاهش حرارت بدن تنفس، سختی در تنفس افزایش ضربان قلب می گردد. تخلیه معده القای استفراغ بین تا 15 دقیقه پس از بلع دارو مفید است همچنین شستشوی معده استفاده از ذغال فعال شده ضروری است. درمان حمایتی شامل تثبیت دمای بدن میزبان مایع درمانی می باشد. در برخورد با حیواناتی که دچار مسمومیت با مواد روان گردان شده اند، دامپزشک می بایست حداکثر تلاش خود را جهت اخذ یک تاریخچه دقیق منظور کند تا بتواند میزان وخامت حال بیمار را تعیین روش درمانی مناسب را اتخاذ کند. در ضمن می بایست از اثرات داروهای غیرمجاز قوانین مربوط به آن آگاهی کامل داشته باشد.