رتبه بندی بررسی اهمیت روشهای تامین مالی خارجی جهت سرمایه گذاری در بخش پروژه های شهری abstract
سرمایه گذاری متغیری بسیار کلیدی در هر اقتصادی است بهطوریکه بدون وجود سرمایه گذاری، امکان رشد اقتصادی برای کشور وجود ندارد. هرچند موضوع سرمایه گذاری برای تمامی بخشهای اقتصادی پراهمیت است. بسیاری از کشورهای درحالتوسعه ازجمله ایران با کمبود سرمایه منابع مالی مواجه هستند. این کشورها برای جبران کمبود سرمایه منابع مالی موردنیاز خود، نیازمند جلب سرمایه های خارجی هستند. بررسی روش های
تامین مالی خارجی از دیدگاه خبرگان میتواند راهکار خوبی برای تجزیه وتحلیل
سرمایه گذاری خارجی در بخش
پروژه های شهری باشد. بدین منظور مطالعه حاضر در نظر دارد به رتبه بندی روشهای
تامین مالی خارجی شناسایی بهترین آنها بر اساس سه شاخص ریسک، هزینهی سرمایه مجموع هزینه سرمایه ریسک برای سرمایهگذاری در بخش
پروژه های شهری بپردازد. جامعه آماری ما کارشناسان بخش مالی شهرداری هستند تعداد نمونه آماری مطالعه را 20 نفر تشکیل میدهند. ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامه از روش AHP آمار توصیفی استفاده شده است. نتایج تحلیل سلسله مراتب AHP نشان داد که بهترین روشهای
تامین مالی از دیدگاه کارشناسان به ترتیت عبارت اند از قراردادهای بیع متقابل، قراردادهای B.O.T، قراردادهای مشارکت در سود قراردادهای خدمات فنی. این قراردادها به دلیل انطباق با قوانین همچنین ورود دانش سرمایه گذار به عرصه داخلی بیشترین امتیاز را ازنظر کارشناسان گرفته اند. روش های یوزانس فاینانس به ترتیب کمترین اهمیت را برای سرمایه گذاری در بخش داخلی کسب کردهاند. این روشها به دلیل اینکه بار مالی سنگینی را به عهده کشور میزبان گذاشته از سویی دیگر کشور سرمایه گذار هیچ کنترلی بر سود زیان هزینه کرد سرمایه ندارد، کمترین اهمیت را برای
تامین مالی پروژه های بخش شهری دارند. نتایج مصاحبه با کارشناسان بیانگر این است که
سرمایه گذاری خارجی در ایران بیشتر تحت تاثیر روابط سیاسی است. همچنین
تامین مالی خارجی در بعضی موارد ناقض قوانین جمهوری اسلامی است؛ بنابراین برای
تامین مالی بخش
پروژه های شهری باید راهکاری برای بهبود روابط خارجی کشور اندیشیده شود.