پیش بینی اضطراب کودکان بر اساس سبک های فرزندپروری بواسطه الگوی ارتباطی خانواده

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اضطراب کودکان بر اساس سبک های فرزندپروری بواسطه الگوی ارتباطی خانواده انجام شد. روش تحقیق کاربردی روش اجرای آن، توصیفی غیر آزمایشی طرح پژوهش، همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری مورد مطالعه این پژوهش کودکان دبستانی دختر در ناحیه آموزش پرورش کرج در سال 1396 بود که از بین آنها 400 نفر با استفاده از جدول کرجسی مورگان که ملاک های ورود به پژوهش را داشتند با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. داده های پژوهش از طریق مقیاس اضطراب کودکان اسپنس 2007 پرسشنامه شیوه فرزندپروری بامریند 1973 پرسشنامه الگوی ارتباطات خانواده ریچی فیتزپاتریکت 1994 جمع آوری شد به منظور بررسی فرضیه ها تحلیل داده ها از روش رگرسیون چندگانه مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. بررسی نتایج پژوهش نشان داد مدل پیش بینی اضطراب کودکان بر سبک های فرزندپروری الگوهای ارتباطی از برازش مناسبی برخوردار است GFI=0/95 همچنین متغیرهای پژوهش در مدل ازمون شده توانایی پیش بینی اضطراب کودکان را دارا بودند. نتایج این پژوهش نشان داد که سبک های فرزندپروری الگوهای ارتباطی، را باید به عنوان عوامل مهم در اضطراب کودکان تعیین سلامت روان آنان در نظر گرفت، تا این افراد بتوانند سلامت روان شناختی تواناییکارکردی خود را حفظ نمایند کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند.

پیش بینی اضطراب کودکان بر اساس سبک های فرزندپروری بواسطه الگوی ارتباطی خانواده Keywords:

اضطراب کودکان , شیوه های فرزندپروری , الگوهای ارتباطی خانواده