آثار سب دشنام دادن به پیامبر(ص) وایمه(ع) از دیدگاه فقهای امامیه

سب دشنام دادن به پیامبر(ص) یا یکی از ایمه علیهم السلام باعث انکار ضروری دین است ودر مقابل، دوستی پیامبر(ص) وایمه علیهم السلام از ضروریات دین به شمار می آید. در این پژوهش با روش کتابخانه ای وبررسی تحلیلی توصیفی تلاش شده بیانات فقهای شیعه در مسیله آثار دشنام دادن به ایمه (ع) وپیامبر(ص)بررسی شود.از یافته های این پژوهش می توان به نجاست وکفر دشنام دهنده به پیامبر وایمه علیهم السلام در صورت نصب وارتدادش ومجازات قتل وتعزیر اشاره نمود. ونیز مجری قتل چنین فردی تمام مسلمانان می باشند ودراجرای حد قتل دشنام دهنده نیازی به اذن امام معصوم علیه السلام یا نایب او نیست. ونتیجه اینکه تا زمانی که مسلمانان بر جان ومال خود یا مومنان دیگر نترسند می توانند دشنام دهنده به پیامبر(ص) ایمه علیهم السلام را بکشند واجماع فقهای امامیه وروایات فراوان مستند این حکم است

Keywords:

سب پیامبر(ص) وایمه علیهم السلام , قتل , تعزیر