بررسی ارتباط بین عملکرد شکر صفات مورفولوژیکی در چغندرقند پاییزه

پیشرفت اصلاحی یک عامل کلیدی برای افزایش پتانسیل عملکرد چغندرقند است. این امر با تغییر در توزیع مواد فتوسنتزی ساخته شده در گیاه به سمت ذخیره سازی بیشتر کربوهیدرات (ساکارز) کاهش ناخواسته میزان کربوهیدرات های ساختاری (برگ ها ترکیبات دیواره سلولی) همراه بوده است. با توجه به افزایش مداوم عملکرد چغندرقند در دهه های گذشته این سوال در ذهن می آید که آیا این پیشرفت در آینده نیز ادامه خواهد یافت. در این مقاله سعی شده است تا برای نخستین بار ارتباط بین صفات مورفولوژیکی از قبیل زمان کامل شدن پوشش گیاهی، زاویه برگ، اندازه برگ ارتفاع گیاه عملکرد شکر عیار قند در چغندرقند پاییزه بررسی شود. بدین منظور، ده هیبرید چغندرقند پاییزه در منطقه دزفول مورد بررسی قرار گرفتند. نقشه آزمایش براساس طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پیاده شد. کلیه مراحل آماده سازی زمین شامل آبیاری اولیه، شخم عمیق، دیسک تسطیح زمین در تابستان 1396 انجام پذیرفت. براساس مقیاس 9-1، کامل شدن پوشش گیاهی، زاویه برگ، اندازه برگ ارتفاع بوته به ترتیب در تاریخ های 14 آذر، 29 آذر، 16 دی، بهمن 16 اسفند 1396 یادداشت برداری شد. در زمان برداشت، تمامی ریشه های هر کرت شمارش توزین گردید برای تجزیه کیفی به آزمایشگاه تکنولوژی قند واقع در موسسه تحقیقات اصلاح تهیه بذر چغندرقند فرستاده شدند. نتایج نشان دهنده عدم ارتباط بین صفات مورفولوژیکی مذکور عملکرد شکر عیار قند بود.

Keywords:

چغندرقند پاییزه , عملکرد شکر , عیار قند , صفات مورفولوژیکی