اساس عملکرد ساختار بسته بندی های خودگرم شونده

بسیاری از خواسته های بشر با پیشرفت در علم تکنولوژی برطرف شده است. خواسته هایی در شاخه ها گرایشات مختلف که صنعت بسته بندی موادغذایی یکی از مهمترین این شاخه ها است. پیشرفت روزافزون این صنعت باعث شده شاهد تنوعی بسیار از محصولات غذایی در بین جوامع مختلف باشیم. از انجایی که خواسته های مردم از مواد غذایی تنها به طعم مزه آن محدود نمی شود عواملی همچون دما نقش موثری در سرو هر غذا دارد، بسته بندی های خودگرم شونده(ظروف خود گرمایشی) به کمک صنعت غذا آمده تا علاوه بر برطرف کردن خواسته مردم از دما، رونقی به صنعت مواد غذایی گرم سرو دهد. اساس عملکرد این نوع بسته بندی بر پایه یک واکنش شیمیایی گرمازا می باشد که انرژی مورد نیاز برای رسیدن به دمای مدنظر را تامین می کند. مواد گرمازای مختلفی برای تولید گرما در این نوع بسته بندی مورد استفاده قرار گرفته اند، برای مثال، در یک نمونه قدیمی از واکنش سوختن کوردیت(یک راکت دودکش که حاوی %65 پنبه،%30 نیتروگیلیسیرین %5 ژل مینرال است) برای تامین حرارت استفاده می شد. نحوه شروع کنترل واکنش ها، نگهداری توزیع گرما همچنین سرعت انجام واکنش ها ازجمله نکات کلیدی در موفقیت چنین محصولاتی هستند. اگرچه اساس عملکرد این نوع ظروف بر پایه یک واکنش شیمیایی است، ولی تفاوت در ساختار یکی از اساسی ترین دلایل موفقیت در این صنعت است. پیچیدگی های ساختاری هزینه تولید این نوع ظروف را بالا می برد بالارفتن هزینه تمام شده از محبوبیت ان در بسیاری از جوامع کاسته است. از زمانی که اولین کنسرو خود گرم شونده توسط فدور(Fedorov )در سال 1879 اختراع شد تاکنون بیش از 130 سال می گذرد در طی این مدت شاهد مطالعات ارایه ساختارهای گوناگونی برای این نوع ظروف بوده ایم. در این مقاله مهمترین ساختارها واکنش های شیمیایی به کاررفته، مورد بررسی مرور قرار می گیرد.

اساس عملکرد ساختار بسته بندی های خودگرم شونده Keywords:

بسته بندی فعال , خودگرم شونده , واکنش گرمازا