بررسی مولفه ها شاخص های حکمروایی خوب شهری (نمونه موردی منطقه یک کلانشهر مشهد)

در حال حاضر حکمروایی شهری به عنوان رویکردی از نظام تصمیم گیری اداره امور شهری اثر بخش ترین، کم هزینه ترین پایدارترین شیوه اعمال مدیریت شهری است. در واقع حکمروایی شهری فرآیندی است که بر اساس کنش متقابل میان سازمانها نهادهای رسمی اداره شهر از یک سو سازمانهای غیردولتی تشکل های جامعه مدنی، از طرف دیگر شکل می گیرد. این پژوهش با سنجش میزان اعمال شاخص های حکمروایی خوب شهری از زوایای مختلف دریچه ای را به روی این مهم باز می کند که اولا اعمال این شاخص ها از ضروریات توسعه پایدار است این که شهروندان می توانند در فرآیند برنامه ریزی اجرای برنامه نقش بسیار مهمی ایفا نمایند راه رسیدن به اهداف را تسهیل کنند. روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی بوده گردآوری جمع آوری اطلاعات شامل اسناد معتبر، منابع کتابخانه ای مقالات علمی تخصصی تحقیقات میدانی می باشد. حجم نمونه مورد مطالعه در این پژوهش بر حسب فرمول کوکران 384 نفر مشخص شده است. برای تعیین نقاط قوت، ضعف، تهدیدها فرصت های مولفه ها شاخص های حکمروایی خوب شهری منطقه یک کلانشهر مشهد از تکنیک SWOT استفاده شده است سپس برای اولویت بندی استراتژی های حاصل از تکنیک مذکور با استفاده از نظر کارشناسان برنامه ریزی مدیریت شهری، از روش مصاحبه پرسشنامه استفاده گردیده است. نتایج حاکی از این مطلب است که با توجه به بررسی های انجام شده بین شاخص های حکمروایی خوب شهری در منطقه یک کلانشهر مشهد، شاخص هایی نظیر مشارکت شهروندی، پاسخ گویی، قانون مداری دچار ضعف مورد تهدید قرار گرفته است، لذا بازیگران کلیدی در این عرصه باید الزامات اقدامات لازمه را به انجام برسانند.

Keywords:

حکمروایی شهری , حکمروایی خوب شهری , مشهد