تثبیت بی خطرسازی مواد زاید خطرناک حاصل از نیروگاههای حرارتی استفاده آن در بتن
Publish place: 2nd International Conference on Seismic retrofitting
Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 389
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICSR02_061
تاریخ نمایه سازی: 22 اردیبهشت 1398
Abstract:
نیروگاه حرارتی شهید رجایی، واقع در 100 کیلومتری تهران، یکی از بزرگترین نیروگاههای حرارتی ایران است. در فرآیند فعالیت نیروگاه گونه هایی از مواد زاید تولید می شوند که یکی از آنها فاضلابی است که از شستشوی سیستم انتقال تبدیل انرژی به وجود می آید. با مروری بر فرآیند تولید این ماده زاید می توان حدس زد که احتمالا این ماده حاوی مقادیر قابل ملاحظه ای از انواع فلزات سنگین مانند وانادیوم، نیکل، روی کروم می باشد. این مواد زاید در صورت نشت می تواند برای انسان محیط زیست خطر آفرین باشد. یکی از روش های متداول در بی خطر سازی مواد زاید، روش جامدسازی تثبیت می باشد. به صورت کلی در روش جامدسازی با اضافه کردن مواد افزودنی خاصی به ترکیب ماده زاید سعی بر این است که میزان نشت مواد زاید نفوذ آنها به محیط زیست به حداقل رسانده شود تاثیرات سمیت مواد زاید نیز حداقل شود. در تحقیق حاضر، با توجه به پارامترهای مختلفی از جمله کارایی مناسب، در دسترس قابل تامین بودن، هزینه های اقتصادی امکانات موجود آزمایشگاهی از ترکیبات سیمانی به عنوان ماده افزودنی جامدسازی کننده استفاده شد. نتایج حاصل از آزمایش نشت روی نمونه های ماسه سیمان با نسبت مواد زاید به سیمان 25 نشان می دهد که نشت تا 95 برطرف شده است. در پروسه جامدسازی با سیمان با نسبت مواد زاید به سیمان 20% نشت وانادیوم، نیکل، روی کروم از 314 209 24 mg در حالت ماده زاید خالص به 6، 32 (mg تقلیل یافت. مقاومت فشاری نمونه های استوانه ای با نسبت های مختلف مواد زاید اندازه گیری با نمونه های استاندارد مقایسه شد. مطالعات کانی شناسی، میکروسکوپ الکترونی آزمایشات نشت بر روی نمونه خام جامد سازی شده انجام گرفت. آزمایشات مقاومت فشاری روی نمونه های حاوی مواد زاید فقط 30 کاهش نسبت به حالت نمونه بدون مواد زاید را نشان می دهد.
Keywords:
Authors
حسین خیرخواه
دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران دانشگاه علم صنعت ایران تهران ایران
محسن سعیدی
استادیار گروه آب محیط زیست دانشگاه علم صنعت ایران تهران ایران
حمیدرضا امینی
دانشجوی دکتری مهندسی عمران محیط زیست دانشگاه فلوریدای مرکزی- فلوریدا آمریکا