مدیریت بهینه آب زیرزمینی با استفاده از نتایج مدلسازی پویایی سیستم (مطالعه موردی دشت سیرجان)

آب بعنوان یکی از اساسی ترین عناصر زیست و عامل حفظ حیات بوده که باید به نسل های بعدی سپرده شود. افزایش روز افزون نیازهای آبی، کاهش نزولات جوی، محدودیت منابع آبی و نحوه مدیریت آن، آب را به یکی از بزرگترین چالش های قرن حاضر تبدیل کرده است. دشت سیرجان نیز از این امر مستننی نبوده و مشکلات آبی گریبانگیر شهر شده است، بدلیل پیچیدگی سیستم و به منظور شناخت عوامل مختلف تاثیرگذار، بررسی بهتر روابط و پیش بینی ارر آنها در آینده، از مدل سازی پویایی سیستم و نرم افزار ونسیم استفاده گردید، نتایج پیش بینی مدل جهت یازده سال آینده ( از سال 1395 الی 1405 ) نشان داد که میزان حجم آب سفره زیرزمینی دشت در حال کاهش بوده و با افت حدود 7/1 متر روبه رو خواهد شد. جهت مدیریت بهینه آب، دو سناریوی استفاده از سیستم آبیاری قطره ای و خاموشی 45 روزه چاه های کشاورزی در طی سال به مدل اولیه اعمال گردید که نتایج خوبی در میزان تغییرات سطح آب زیرزمینی دشت حاصل گردید به نحوی که در سناریوی اول 0/7 متر بالاآمدگی سطح آب داشتیم و در سناریوی دوم، میزان افت به حدود 5/2 متر رسید.

Keywords:

مدیریت بهینه آب , مدل سازی پویایی سیستم , نرم افزار ونسیم , دشت سیرجان , سناریو