فرآیند طراحی معماری پارامتریک وشکل گیری آن در معماری معاصر کشورهای اسلامی abstract
معماری معاصر کشورهای اسلامی به عنوان یک فصول مشترک این کشورها،همواره کمبود گفتمان بین رویکردهای سنتی و مدرن برای خلق هندسه ،فرم های جدید و کیفیت های فضایی ویژه را احساس کرده.از این حیث ،استفاده از دانش امروز با در نظر گرفتن ارزش های معماری کشورهای اسلامی برای خلق فرم و فضای بهینه ،ضروری به نظر می رسد.با وجود پیشرفت های اخیر در زمینه ی کامپیوتر و توسعه ی آن در بخش معماری، تغییراتی در روند طراحی رخ داد و جریان هایی از جمله
معماری پارامتریک ایجاد شد و همچنین معماران توانسته اند طرح های پیچیده و نوآورانه را خلق کنند که پیش از این فکر کردن درباره ی آن ها نیز بسیار سخت بود و امروزه تکنیک های طراحی پارامتریک ، مزایای آشکاری برای فرآیندهای مهندسی ، تولید و ساخت ارایه می دهد، طبیعتا معماران از این قاعده مستثنی نبوده و همواره سعی دارند این روش ها را در خلق راه حل های طراحی در فرآیند طراحی خود بکار گیرند. پژوهش حاضر در جستجوی زمینه های شکل گیری
معماری پارامتریک و مفهوم آن در رویکردهای مختلف است و با بررسی مصادیق موجود در معماری کشورهای اسلامی،بیان می کند که مفهوم پارامتریک و مفهوم آن در رویکردهای مختلف است و با بررسی مصادیق موجود در معماری کشورهای اسلامی ،بیان می کند که مفهوم پارامتریک در کدام بخش از فرآیند طراحی معماری و با چه هدفی مورد استفاده قرار گرفته است، بیش از همه در پوسته ی ساختمان به صورت تقسیم سطوح به اجزاء ریزتر،الگوهای مبتنی بر هندسه ی کلاسیک و انطباق پذیری در برابر عوامل محیطی نمود پیدا کرد.