ایمن سازی معابر اصلی شهر در جهت کاهش تصادفات منجر به جرح و فوت عابرین پیاده (مطالعه موردی: شهر رشت)

تصادفات عابرین پیاده یکی از عوامل بسیار مهم مرگ و میر و صدمات جانی و مالی می باشد که پیامدهای سنگین اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی آن، جوامع بشری را به شدت مورد تهدید قرار می دهد. شدت و تعداد این صدمات در کشورهای در حال توسعه بیشتر بوده و در مقایسه با کشورهای توسعه یافته به مراتب بالاتر می باشد. در شهر رشت نیز روزانه سفرهای زیادی در این شهر انجام می شود که در برخی از موارد منجر به وقوع تصادفات وسایل نقلیه و به خصوص عابرین پیاده در سطح شهر می شود. از این رو مطالعه بر روی ایمنی معابر سطح شهر، از اهمیت بالایی برخوردار است تا از این طریق از تلفات جانی و جرحی عابرین پیاده و حتی وسایل نقلیه کاسته شود. براساس آمار اخذ شده مربوط به تصادفات از پلیس راهنمایی و رانندگی در بین سالهای 1393 تا 1395و پس از تحلیل آمار تصادفات، ده معبر پرحادثه و تصادف خیز در معابر اصلی شهر مشخص شد. بررسی آمار تصادفات نشان داد که تعداد تصادفات در سال 1394 نسبت به سال 1393 حدود 8 درصد افزایش و همچنین در سال 1395 نسبت به سال 1394، تعداد تصادفات در حدود 7 درصد کاهش یافته است. در بخش از این پژوهش، معابر حادثه خیز شهر رشت مورد بررسی و ارزیابی ایمنی با استفاده از شاخص RSI قرار گرفت تا بدین صورت اولویت بندی برای اقدامات ایمنی مورد نیاز برای این معابر مشخص گردد. به منظور تعیین شاخص RSI، ده پارامتر (شاخص) موثر در تصادفات در نظر گرفته و برای وزن دهی به شاخصها از روش AHP استفاده گردید. با بررسی و بازدیدهای میدانی به عمل آمده از معابر، به هر یک از پارامترها امتیازی اختصاص و با توجه به این امتیازها و وزن پارمترها، شاخص RSI برای هر یک از معابر مشخص گردید. نتایج حاصل از تحلیل شاخص RSI نشان داد که خیابان امام رضا (ع)، بلوار مدرس، میدان امام علی (ع) از نظر ایمنی کیفیت نامناسب تری نسبت به معابر دیگر شهر رشت دارند و نیاز به آرامسازی و اقدامات ایمن سازی مناسب با اولویت بالاتری دارند.

Keywords:

تصادفات , عابرین پیاده , شاخص RSI , ایمن سازی معابر , رشت