ارزیابی عوامل موثر در کاهش استفاده شهروندان از حمل و نقل عمومی در شهر یزد و ارایه راه کارها با رویکرد پایداری

طی چند سال گذشته، استفاده شهروندان از وسایل حمل و نقل عمومی کم رنگ شده است و افراد ترجیح می دهند از خودرو های شخصی خود جهت انجام فعالیت های روزمره استفاده کنند که این امر مسایل شدید ترافیکی، زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی را موجب شده است. از آنجا که اکثر مسایل بهداشتی و زیست محیطی مرتبط با حمل و نقل (به خصوص حمل و نقل شخصی)، همچون آلودگی هوا، آلودگی صوتی، مصرف فزاینده انرژی و کاسته شدن از میزان منابع انرژی های تجدیدناپذیر، ارتباط مستقیمی با توسعه پایدار شهری دارد اگر این مسایل در مدیریت ترافیک و شهری مد نظر برنامه ریزان قرار گیرد می تواند این مهم با کمترین تاثیرات منفی روی محیط همراه باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر در کمتر شدن استقبال شهروندان یزدی از سیستم حمل و نقل عمومی به خصوص طی 15سال گذشته است و راه کارهایی جهت تشویق افراد و افزایش گرایش آن ها به استفاده از وسایل حمل و نقل همگانی و پایدار به جای خودرو شخصی ارایه شده است. این پژوهش از حیث هدف، کاربردی است و در زمینه جمع-آوری اطلاعات و داده ها، از طریق مطالعات میدانی و با ابزار مصاحبه و پرسشنامه و بخش دیگر از طریق اطلاعات موجود کتابخانه ای و اسنادی به دست آمده است و از روش تحلیلی بدین گونه استفاده شده است که تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از مدل تحلیلی سلسله مراتبیAHP و نرم افزارSuper Decisions انجام گرفته است. نتایج نشان می دهند که از 7 معیار مورد بررسی قرار گرفته، معیار عدم دسترسی و زیر معیار عدم نزدیکی ایستگاه های اتوبوس به مکان زندگی افراد در مرتبه اول و در سطح دوم، زیر معیار تفاوت زیاد زمان سفر با وسایل حمل ونقل همگانی نسبت به خودروی شخصی از معیار کمبود آسایش و راحتی، مهم ترین علل کاهش استفاده افراد از سیستم حمل و نقل همگانی شهر یزد محسوب می شوند؛ که راه کارهایی بر اساس رویکرد پایداری پیشنهاد شده است.

Keywords:

حمل و نقل عمومی و پایدار , شهر یزد