درس آموخته های انفجار قطار نیشابور

ساعت 4:42 دقیقه بامداد 29 بهمن 1382 تعداد 51 واگن یک قطار باری حامل گوگرد، نیترات آمونیوم، پنبه و مازوت که در ایستگاه ابومسلم حوالی نیشابور متوقف بود بنابه دلایلی نامشخص شروع به حرکت نموده و پس از طی مسافت 40 کیلومتر در ایستگاه خیام نیشابور با یک دستگاه لوکوموتیو متوقف در ایستگاه برخورد نموده و آرایش واگن ها به هم ریخته و در هم تنیده می شوند که منجر به بروز آتش سوزی اولیه می شود. با تلاش نیروهای امدادی و آتش نشانی در ساعت 9 صبح اعلام شد که آتش مهار شده است. در ساعت 9:37 به طورناگهانی انفجار بسیار مهیبی در محل رخ می دهد که منجر به فوت 299 نفر و زخمی شدن بیش از 450 نفر از افراد می شود. تا فاصله 500 متری تمام افراد و حیوانات در صحنه از بین می روند. تا فاصله 10 کیلومتری شیشه ها می شکند و تعدادی از منازل حاشیه راه آهن بین 30-100 درصد تخریب و برخی ساکنان آن زیر آوار می مانند. باتوجه به شدت بالای انفجار زلزله ای به بزرگای 3,5 در مقیاس ریشتر در مشهد ثبت می شود. در لحظات اولیه با گزارش به موقع حادثه به نیروهای آتش نشانی و حضور مدیرعامل محترم سازمان آتش نشانی نیشابور در صحنه و بر عهده گرفتن فرماندهی عملیات اقدامات مناسب مانند اطفاء حریق اولیه و تخلیه منازل اطراف محل حادثه تا حدودی انجام می شود.نقاط ضعف: عدم رعایت دقیق اصول سامانه فرماندهی حادثهعدم تشکیل کمربند ایمنی توسط نیروهای نظامی حاضر در صحنه عدم بکارگیری سیستم تریاژ در صحنه حادثه و در بیمارستانعدم اجرای فرآیند آلودگی زدایی از مصدومین نتیجه-گیری و پیشنهادها:کلیه موادخطرناک منتقله توسط راه آهن باید دارای بارنامه معتبر با ذکر نوع مواد، محل بارگیری و تخلیه و احتیاطات لازم باشند.به همراه محموله های خطرناک یک نفر کارشناس برای موارد غیر مترقبه حضور داشته باشد. محموله های خطرناک بدون توقف در ایستگاه ها به مقصد منتقل شوند. برچسب مخصوص مواد خطرناک بر روی بدنه کلیه واگن ها نصب گردد. ستاد مدیریت بحران برای حوادثی از این دست مانورهایی را برگزار نماید تا آمادگی لازم را داشته باشند. دستورالعمل های اجرایی بین بخشی برای زمان بروز حوادث تهیه گردند.

Keywords:

حوادث ریلی , انفجار قطار , بحران های انسان ساخت