هدف این تحقیق بررسی تغییرات قانون جدید
آیین دادرسی کیفری در زمینه
مسیولیت کیفری مجانین ومقایسه آن با قوانین قبلی و شناخت محاسن و مزایای این تغییرات می باشد. در حقوق جزاى مدرن، سلامتعقلانى به عنوان یکى از عناصر مسیولیت کیفرى، از اهمیت ویژه اى برخوردار است و احراز مسیولیت کیفرىمستلزم آن است که شخص به هنگام ارتکاب جرم از درک و شعور لازم برخوردار باشد. نظام عدالت کیفرىایران، از ابتدا تا کنون در تلاش براى همسو کردن قوانین با مقتضیات زمان، در برخورد با موضوع جنونرویکردهاى متفاوتى اتخاذ کرده است. آخرین تلاش قانونگذار در این زمینه، تصویب قانون آیین دادرسیکیفری مصوب 1392 است که به موضوع
جنون و تاثیر آن در مسیولیت کیفرى پرداخته است. روش تحقیقتوصیفی-تحلیلی بوده و با مقایسه قانون جدید
آیین دادرسی کیفری در زمینه
مسیولیت کیفری مجانین باقوانین قبلی، تغییرات قوانین مزبور در زمینه
مسیولیت کیفری مجانین بررسی و تحلیل گردید. یافته هایتحقیق نشان داد در قانون
آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 نیز احکام مشابه ای همانند قوانین پیشگفته تصویب شده، منتهای مراتب در این قانون با صراحت بیش تری جرایم و عروض
جنون در آن ها بیانشده و هم چنین صرف ادعای
جنون در بعضی از جرایم حدی موجب عدم
مسیولیت کیفری و از نوآوریهای این قانون جدید التصویب است. اما به طور کلی اجرای مجازات در این موارد با اهداف اولیه آن کههمان بازپروری و بازدارندگی بوده در تعارض است.