نحوه ی تامین آب شرب با اجرای طرح های دوگانه در اجتماعات کوچک (مطالعه ی موردی: مجتمع کوثر فردوس)

امروزه با افزایش جمعیت، کاهش سرانه ذخیره منابع آبی و افزایش آلودگی های فیزیکی، شیمیایی و میکروبی آب، بحران آب به عنوان یکی از معضلات بزرگ جهانی مطرح شده است. هدف از این تحقیق بررسی استفاده از سیستم دوگانه برای مجامع روستایی شهرستان فردوس است. گزینه های مورد مطالعه شامل نصب و راه اندازی آب شیرین کن های نیمه صنعتی با شبکه مجزا، استقرار تانکرهای ثابت در سطح روستاها و آبرسانی توسط تانکر سیار، پیمایش کوچه به کوچه و استفاده از تانکر سیار یا روش سقایی، انتقال آب شرب به وسیله ایجاد شبکه دوگانه در روستا و احداث سکوهای برداشت آب، تامین آب شرب به وسیله احداث تاسیسات آب شیرین کن صنعتی و اتصال به شبکه توزیع روستا و استفاده از دستگاه های فروش کارتی آب شیرین از نظر اقتصادی و ریسک انجام آن مطالعه و اولویت بندی گردید. نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که هزینه تامین آب شرب به وسیله فروش آب و راه اندازی دستگاه کارتی به ازای هر مترمکعب 8000 ریال است، اما با ریسک متوسط 20/33 دارای بالاترین ریسک در بین گزینه ها است. انتقال آب شرب به وسیله ایجاد شبکه دوگانه در روستا و احداث سکوهای برداشت آب از لحاظ اقتصادی با هزینه 15000 ریال دومین اولویت اقتصادی است که با میانگین ریسک 6/52 درصد، دارای کمترین مقدار ریسک است. این گزینه می تواند به عنوان اولویت تامین آب مجتمع قرار گیرد. باتوجه به تغییر اقلیم منطقه و خشکسالی های مکرر، ایجاد شبکه دوگانه تامین آب جزء کارآمدترین گزینه های مقابله با مشکلات مربوطه است.

Keywords:

شبکه دوگانه , آب شرب , اجتماعات کوچک