استفاده از سیستم SBR پیشرفته جهت حذف دترجنت و مواد آلی از فاضلاب

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 563

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NWWCE02_135

تاریخ نمایه سازی: 31 اردیبهشت 1398

Abstract:

برای تصفیه فاضلاب روش های گوناگون فیزیکی، شیمیایی و زیست شناختی زیادی وجود دارد که از جمله فرایندهای تصفیه زیست شناختی فرایند لجن فعال است که خود اصلاحات مختلفی دارد. یکی از این سیستم ها، راکتور ناپیوسته متوالی (SBR) است که به عنوان یک روش موثر تصفیه فاضلاب اثبات شده است. قابلیت انعطاف و سادگی این فرایند، به ویژه در رابطه با بارهای آلودگی صنعتی، همچون صنایع غذایی، صنایعپتروشیمی و حذف فلزات سنگین و مقرون به صرفه بودن این سیستم باعث اهمیت استفاده از آن در تصفیه فاضلاب گردیده است. در سال های اخیر پیشرفت های قابل توجهی در سیستم SBR به وجود آمده است، که از آن جمله می توان به قابلیت تصفیه مقادیر زیاد فاضلاب و بهبود زمان عملکرد SBR اشاره کرد. یکی از اصلاحیه های انجام شده در فرایند SBR ، سیستم هوادهی گسترده با چرخه متناوب (ICEAS) می باشد که برای تغذیه پیوسته و به صورت متناوب انجام می گیرد و از یک مخزن ذخیره و یک مخزن SBR تشکیل شده است که جهت تامین جریان ورودی ثابت فاضلاب به تصفیه خانه می باشد. در پروژه حاضر پس از طی فاز مطالعات مقدماتی طرح، سیستم در مقیاس پایلوت طراحی و ساخته شد. فاضلاب پایلوت شماره 1 به عنوان مطالعه موردی انتخاب شد. فاضلاب به صورت روزانه در اتاق پایلوت توسط سیستم SBR پیشرفته مورد تصفیه قرار گرفت. آزمایش های روزانه از ورودی و خروجی سیستم به عمل آمد. پس از ثبت نتایج آزمایش ها، کارایی سیستم SBR پیشرفته در حذف BOD , COD و دترجنت ها ارزیابی گردید. نمونه گیری به صورت حضوری و با استفاده از ظروف مخصوص نمونه برداری فاضلاب (جهت آنالیز شیمیایی) از وروی سیستم (فاضلاب پایلوت شماره 1) و خروجی سیستم انجام شد و آزمایش های مربوط، طی 2 ماه بر روی ورودی و خروجی سیستم انجام گرفت. نتایج آزمایش ها نشان داد که این سیستم پیشرفته دارای قابلیت های فراوانی در تصفیه فاضلاب بیمارستانی و حذف آلاینده هایی چون دترجنت می باشد. درصد حذف LAS ,COD ,BOD به 94/54، 92/97 و 84/99 اندازه گیری شد.

Authors

علی اصغر قاسمی

کارشناسی مهندسی بهداشت محیط- شرکت آبفار استان اصفهان-مدیر امور آبفار شهرستان شهرضا