بررسی رابطه میان سکوت سازمانی و بهره وری منابع انسانی در شرکت امور مشترکین منطقه یک یزد

سکوت سازمانی، فرایند سازمانی ناکارآمدی است که هزینه ها و تلاش های انجام شده را از بین می برد. شکل های متفاوت سکوت سازمانی شامل سکوت دسته جمعی در ملاقات، نرخ پایین مشارکت در نظرخواهی ها و میزان کم ابراز ایده ها و نظرات است. سازمان ها برای حفظ بقا نیازمند افرادی هستند که نسبت به چالش های محیطی پاسخگو بوده، از تسهیم اطلاعات و دانش هراس نداشته باشند و بر اعتقادات خود و گروهشان پایبند باشند. بهره وری منابع انسانی یکی از مهم ترین عوامل بقای سازمان در نظر گرفته می شود و پدیده سکوت سازمانی به عنوان یک عامل منفی می تواند بهره وری منابع انسانی را تحت تاثیر قرار دهد. در پژوهش حاضر به برسی رابطه سکوت سازمانی با بهره وری منابع انسانی پرداخته شده است. جامعه آماری پژوهش متشکل از 30 کارمند شرکت امور مشترکین منطقه 1 یزد بوده که از این میان، نمونه 26 نفری به منظور ارزیابی اثر پدیده سکوت در نظر گرفته شد. نتایج مطالعه حاکی از عدم رابطه عوامل بهره وری منابع انسانی با پدیده سکوت سازمانی در جامعه تحت بررسی بوده و تنها عامل انگیزش دارای رابطه معنی دار با سکوت سازمانی شناخته شد.

Keywords:

سکوت سازمانی , سکوت مطیع , سکوت تدافعی , بهره وری منابع انسانی