بررسی تطبیقی مدل چهارمرحله ای خودارزیابی در اسلام (مشارطه، مراقبه، محاسبه، معاتبه) با استراتژی های رفتارمحور خودرهبری

خودرهبری، فرایند طراحی، ایجاد و حفظ رفتارهایی است که می تواند انسان را به رشد و کمال انسانی رهنمون کند. هدف این پژوهش، بررسی تطبیقی بین مدل چهار مرحله ای خود ارزیابی اسلامی و استراتژی های رفتارمحور خود رهبری است. در این پژوهش، از روش تحلیل نظری محتوای متون دینی و شیوه کتابخانه ای استفاده شده است. این مقاله، بعد از طرح مباحثی در مورد خود ارزیابی و خودشناسی در اسلام، به بحث درباره خود رهبری و خودارزیابی پرداخته و در نهایت، مدل چهار مرحله ای خود ارزیابی در اسلام (مشارطه، مراقبه، محاسبه، معاتبه)، با استراتژی های رفتارمحور خود رهبری، به عنوان یکی از تیوری های جدید مدیریت تطبیق می شود.

Keywords:

خودرهبری , استرات ژی های رفتارمحور , اسلام , خودارزیابی , مدل چهارمرحله ای