بررسی کانی زایی تیتانیوم با استفاده از مطالعات کانی شناسی و زمین شیمیایی بر روی سنگ های گابرو میزبان ایلمینیت کهنوج - جنوب کرمان

مجموعه بازیک کهنوج شامل گابروهای لایه ای، گابروهای ایزوتروپ، دایک های ورقه ای، پلاژیوگرانیت و گدازهبالشی همراه با رادیولاریت و سنگ آهک پلاژیک میشود این سنگ ها میزبان اصلی کانی ایلمنیت بوده است وکانی زایی ایلمنبت پس از کانی زایی الیوین و پلاژیوکلاز رخ داده است حضور میانبارهای الیوین در پلاژیوکلاز وبالعکس میانبارهای پلاژیوکلاز در الیوین، نشان دهنده تبلورهم زمان این دو کانی است. گرانیت ها و پلاژیو گرانیتها از مهمترین سنگ های دگرسان نشده مجموعه افیولیتی منطقه هستد و شامل کوارتز ، الکالی فلدسپات و هورنبلند میباشد و به شکل رگه های ناپیوسته در مناطق برشی حضور دارند. این پدیده سبب تبلور مجدد و ایجاد دگرسانی سدیمیسوسوریتی اپیدوتی ، کلریتی ، سریسیتی شده است الگوها غنی شدگی LREE/MREE و الگوی U شکل نشان درگابرو های کهنوج نشان از ویژگی های Residual آنها در اثر خروج مذاب با ترکیب MORB دارد که بعدها از LREEs غنی شده اند. نتایج انالیز زمین شیمیایی بیانگر افزایش پیوسته اهن ، وانادیوم ،کرم و تیتانیوم و کاهش نیکل به سمتگابروهای فوقانی است به عبارتی همه گابروها حاصل تفریق بلورین از یک مذاب واحد بدون هر گونه تغییر ناگهانی درترکیب شیمیایی و کانی شناسی است. به منظور تشخیص محیط تکتونیکی از نمودار مثلثی Zr/117-Th-Nb/16 استفاده شد که سنگ های گابرویی در محدوده بازالت های قوسی قرار می گیرند.

Keywords:

کانی شناسی , زمین شیمی , ایلمنیت کهنوج