تاثیر اعمال خیار فسخ بایع بر انتقال مبیع قبل از فسخ

فسخ در حقوق قراردادی از موضوعات مهم و اجتناب ناپذیری میباشد که گاهی عدم آگاهی نسبت به احکام و آثار مترتب بر آن، سبب آسیب به حقوق مکتسبه اشخاص ثالث میشود. در وضعیتی که بایع، خیار فسخ خود را اعمال میکند اما در مدت زمان بین عقد اول تا اعمال خیار، مبیع توسط مشتری به شخص ثالثی منقل میشود، بایع این انتظار را دارد که مبیع را به او مسترد دارند. در چنین وضعیتی که باید محدوده و چگونگی تصرفات خریدار در معامله اول تعیین شود، بین فقها و همچنین بین حقوقدانان اختلاف نظر وجود دارد که در نهایت باعث شده محاکم آراء متناقضی را صادر نمایند. در این مقاله برآنیم تا مستند به ماده 362 ق.م و همچنین اصل لزوم قراردادها و نص ماده 219 ق. م و همچنین به جهت حفظ نظام معاملاتی و ایجاد امنیت اقتصادی و مصلحت ناشی از بر هم نخوردن معاملات متعدد، نظریه صحت معاملات قبل از فسخ را تقویت نماییم.