اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر رواندرمانی مثبت گرا بر خرده مقیاس های بهزیستی روانشناختی در بیماران دارای سرطان های غیر خونی بیمارستان ولیعصر(عج)شهرستان قم

در پژوهش حاضر به مطالعه اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر روان درمانی مثبت گرا بر خرده مقیاس های بهزیستی روانشناختی در بیماران دارای سرطان های غیر خونی پرداختیم. از نظر هدف جزء تحقیقات بنیادی میباشد و از نظر روش تحقیق یک مطالعه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون است. جامعه آماری شامل کلیه بیماران سرطان های غیرخونی بخش آنکولوژی بیمارستان ولیعصر (عج) شهرستان قم بود. داده های این پژوهش با استفاده از نرم افزار spss نسخه 20 و روش آماری آنالیزکوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نمونه آماری در این پژوهش شامل 26 بود( 13نفر گروه گواه ، 13 نفر گروه آزمایش ) که بر اساس روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. نتایج حاکی از آن است که؛ با همپوشانی (کوواریانس) پیشآزمون مولفه های مقیاس بهزیستی روانشناختی (پذیرش خود روابط مثبت با دیگران خودمختاری تسلط بر محیط زندگی هدفمند رشد شخصی)؛ میانگین ها در پس آزمونهای گروه آزمایش؛ افزایش، نشان میدهد. به عبارت دیگر، در مجموع، اثر کوواریانس مولفه های مقیاس بهزیستی روانشناختی (پذیرش خود روابط مثبت با دیگران خودمختاری تسلط بر محیط زندگی هدفمند رشد شخصی) در گروه آزمایش باعث تغییر (اثر افزایشی) میانگین مولفه های مقیاس بهزیستی روانشناختی (پذیرش خود روابط مثبت با دیگران خودمختاری تسلط بر محیط زندگی هدفمند رشد شخصی) گردیده است. به عبارت دیگر؛ رواندرمانی مثبتگرا در تغییرات مولفه های مقیاس بهزیستی روانشناختی (پذیرش خود روابط مثبت با دیگران خودمختاری تسلط بر محیط زندگی هدفمند رشد شخصی)، در پس آزمون گروه آزمایش؛ اثر افزایشی، نشان داده است.لازم به ذکر است که پژوهش حاضر برای اولین بار در ایران انجام شده است.

اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر رواندرمانی مثبت گرا بر خرده مقیاس های بهزیستی روانشناختی در بیماران دارای سرطان های غیر خونی بیمارستان ولیعصر(عج)شهرستان قم Keywords:

روان درمانی مثبت گرا , بهزیستی روانشناختی , سرطان