بررسی اثر بهینه سازی کدونی بر میزان بیان نانوبادی Anti-VEGF
Publish place: Journal of agricultural biotechnology، Vol: 9، Issue: 4
Publish Year: 1397
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 651
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
Export:
Document National Code:
JR_JOAGK-9-4_006
Index date: 10 June 2019
بررسی اثر بهینه سازی کدونی بر میزان بیان نانوبادی Anti-VEGF abstract
گیاهان به دلایل متعددی به عنوان بیوراکتورهای ارزشمند برای تولید انواع پروتئین های نوترکیب (به ویژه آنتی بادی های مونوکلونال و...) می توانند مورد بهره برداری قرار گیرند. استفاده از ناقل های ویروسی گیاهی برای بیان موقت، یک استراتژی مفید برای تولید پروتئینهای مهم دارویی از قبیل آنتیبادی ها در مقیاس بالا و در یک دوره زمانی خیلی کوتاه پیشنهاد میشود. امروزه، سرطان دومین عامل مرگ و میر در جامعه بشری است. شواهد قانع کننده نشان می دهد که فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) به دلیل نقش ضروریش در رگزایی یک هدف مهم برای درمان سرطان می باشد. در این مطالعه قطعات مختلف نانوبادیAnti-VEGF (Nb42) به طور موقت تحت کنترل راه انداز قوی ویروسی در گیاه کدو با استفاده از ناقل ویروسی مبتنی بر ZYMV بیان گردید. این قطعات شامل توالی معمولی نانوبادی (Nb42I) و توالی بهینه شده نانوبادی برای بیان در گیاه (Nb42II) بودند. پس از مایه کوبی گیاهان، حضور رونوشت های قطعات مختلف ژنی Nb42 در گیاهان مایه کوبی شده کدو با استفاده از آزمون RT-PCR شناسایی گردید. همچنین بیان پروتئین نوترکیب با استفاده از آزمون های لکه گذاری نقطه ای، SDS-PAGE، لکه گذاری وسترن و الایزا تائید گردید. بر اساس نتایج الایزا، میزان بیان نانوبادی Nb42Iو Nb42II به ترتیب 2 و 8/6 میکروگرم در هر گرم بافت برگی بود. در مجموع، نانوبادی نوترکیب Nb42 میتواند به طور موثر در گیاه کدو بیان گردد و سیستم بیانی مبتنی بر ZYMV یک سیستم تولیدی مناسب برای بیان پروتئین های نوترکیب در گیاهان خانواده کدوئیان خواهد بود.
بررسی اثر بهینه سازی کدونی بر میزان بیان نانوبادی Anti-VEGF Keywords:
بررسی اثر بهینه سازی کدونی بر میزان بیان نانوبادی Anti-VEGF authors
مژگان سلیمانی زاده
دانشجوی دکتری بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
عبدالرضا باقری
استاد گروه بیوتکنولوژی و به نژادی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
مختار جلالی جواران
دانشیار گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
علیرضا سیفی
استادیار گروه بیوتکنولوژی و به نژادی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :