ارزیابی کیفی تناسب اراضی جهت کشت درختان گردو، بادام در بخشی از اراضی پایاب سد آزاد (شهرستان سنندج، استان کردستان)

یکی از مهم ترین چالش های اساسی فراروی توسعه پایدار کشاورزی کشور، امنیت غذایی جمعیت رو به رشد آن است. این مسئله موجب شده تا استفاده از اراضی با توجه به ظرفیت های تولید در کنار کسب بالاترین سود اقتصادی و حفظ محیط زیست برای آینده، در قالب مطالعات تناسب اراضی مورد توجه ویژه قرار گیرد. در مطالعه حاضر، تناسب کشت درختان بادام و گردو در بخش هایی از اراضی پایاب سد آزاد در شهرستان سنندج از استان کردستان با استفاده از روش پارامتریک مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که در این محدوده، درختان گردو و بادام از نظر اقلیمی به ترتیب دارای تناسب مناسب S1 و نسبتا S2 مناسب می باشند. محدودیت میانگین دما در مرحله گلدهی عامل اختصاص این تناسب به درختان بادام است. تناسب نهایی فعلی اراضی برای هر دو گونه نیز به دلیل محدودیت های اقلیمی، عمق خاک، بافت و سنگریزه و گاهی آهک، عمدتا در کلاسهای تناسب بحرانی S3 تا نامناسب N قرار دارند. ویژگی های اقلیمی و برخی از ویژگی های خاک (عمق و بافت)، برای افزایش تناسب اراضی منطقه مورد مطالعه، قابل اصلاح نیستند اما سایر محدودیت ها را میتوان قبل از احداث باغ با رعایت نکات مدیریتی مانند کشت در روی خطوط تراز، مدیریت تغذیه و استفاده از روش چالکود، بهبود بخشید. پس از اعمال مدیریت های اعلام شده، مساحت اراضی دارای تناسب (مجموع کلاس های S3,S2) جهت کشت گونه های بادام و گردو به ترتیب از 978 و 1149 هکتار معادل 44/9 و 52/75 درصد کل مساحت محدوده مطالعاتی در شرایط فعلی به 1343 هکتار 61/67 درصد خواهد رسید.

Keywords:

ارزیابی اراضی , واحدهای خاک , روش پارامتریک , خشکبار.