تاثیر طراحی محیط تعاملی بر ارتقا خلاقیت کودکان (تاثیر به کارگیری فرم و رنگ های خاص)

هدف از نگارش این مقاله اهمیت دادن به محیط های کودکان در شناخت بهتر و افزایش خلاقیت آنهاست. طراحی محیط تعاملی کودک که با توجه به ویژگی های جسمی، ذهنی، رفتاری و شناختی کودک و با به کارگیری عوامل محیطی و فردی و بکاری رنگ ها و فرم ها ی مناسب برای کودک طراحی شده باشد، می تواند مکان مناسبی را برای رشد کودک فراهم کند. محیط تعاملی با قدرت تاثیرگذاری بر روحیات و تاثیر بر ضمیر ناخودآگاه می تواند نقش مهمی در افزایش خلاقیت، ارتقای سطح یادگیری و افزایش هوش داشته باشد، هم چنین فرم در سنین کودکی برای کودک قابل توجه هستند، زیرا توانایی القا مفاهیم را برای کودک دارا می باشند. بنابراین با بررسی مبانی دانش روانشناسی محیط ،محیطی به وجود آید که پاسخگوی نیازهای جسمی وعاطفی کودک بوده ودر افزایش خلاقیت کودک موثر باشد.

Keywords:

محیط های کودکان , روانشناسی محیطی , خلاقیت , فرم ورنگ , معماری کودک