محیط زیست (طبیعت)، توسعه پایدار، معماری پایدار

افزایش جمعیت به ویژه تکنولوژی و عدم تناسب آن با محیط زیست ونیز تغییر سطح فرهنگ و تمدن انسانها در طی دوران ها به خصوص قرن اخیر وخلاصه عدم تجربه به روابط صحیح بین نیازهای انسان و محیط زیست موجب تغییرات وسیع برهم خوردن شرایط طبیعی و اکو سیستم ها (جنگل ها ، مرتفع ، خاک ، دریا و...) در بسیاری از نقاط جهان شده است آثار سوء تکنولوژی مدرن بر روی محیط زیست به مسائل زیست محیطی در مردم به وجود آورد و مهم تر از همه برای اولین بار در تاریخ احساس شد که منابع طبیغی زمین محدود است و متعلق به همه. به نظر می رسد که واژه ی توسعه پایدار از واضح ترین مفاهیمی شد که به خوبی آنچه را که در ذهن و اندیشه بسیازی از مردم است بیان می کند و به همین علت این این واژه به سرعت فراگیر شده و کاربرد عمومی پیدا کرده است. دستیابی به چنین توسعه ای مستلزم تحول مثبت عظیم بنیادی در اقتصاد جهان، بهره وری معقول از منابع طبیعی، نیز تغییر جهت اساسی در نگرش انسان به طبیعت و تجدید نظر جدی در الگوهای تولید و مصرف است.در این حرکت جهانی، معماری نیز همسو با سایر دانشمندان در پی یافتن راهکارهای جدید برای تامین زندگی مطلوب انسان بوده اند بدیهی است که زندگی، کار، تفریح و ا ستراحت و ... همه و همه فعالیت هایی می با شند که در فضاهای طراحی شده توسط معماران صورفت پذیرفته و از آنجا که نقاط ضعف و قوت یک ساختمان بر زیست بوم جهان تاثیر مستقیم خواهد داشت، وظیفه ای بس حساس در این خصوص بر عهده معماران می باشد

Keywords:

محیط زیست (طبیعت) , توسعه پایدار , معماری پایدار