جذب زیستی آموکسی سیلین توسط زئولیت اصلاح شده با سورفاکتانت: مطالعات ایزوترمی و سینتیکی

آموکسی سیلین آنتی بیوتیکی از جنس پنی سیلین میباشد که به عنوان داروهای دامپزشکی و انسانی برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده می شود. با توجه به پایداری و ذخیره زیست محیطی، این آنتی بیوتیک ممکن است اثرات سمی ایجاد کند و تعادل طبیعی اکوسیستم را تغییر دهد. بنابراین قبل از تخلیه آن به محیط زیست باید مورد تصفیه قرار گیرند. هدف از این مطالعه بررسی حذف آموکسی سیلین توسط زئولیت اصلاح شده از محلولهای آبی میباشد. در این تحقیق تجربی- آزمایشگاهی ابتدا زئولیت با استفاده از سورفاکتانت فعال سازی شد. سپس در فور در دمای 105 درجه سانتی گراد در مدت 24 ساعت خشک و با استفاده از الکهای استاندارد سایزبندی شد. تغییرات pH، دز جاذب، زمان تماس و غلظت آموکسی سیلین مورد بررسی و غلظت باقی مانده آموکسی سیلین با استفاده از دستگاه HPLC آنالیز شد. برای تعیین سطح ویژه جاذب از تکنیک ایزوترم BET استفاده شد. نتایج نشان داد که سطح ویژه جاذب 52/5 مترمربع بر گرم می باشد. حداکثر جذب آموکسی سیلین در pH برابر با 3 و دز جاذب 2 گرم در لیتر و زمان تماس 75 دقیقه بدست آمد. با افزایش غلظت آموکسی سیلین از 25 تا 200 میلیگرم در لیتر، کارایی حذف، از حدود %98/9 به %65/4 کاهش یافت. نتایج مطالعه جذب بیشترین همبستگی را با مدل لانگمیر و سنتیک درجه دو نشان داد. بطور کلی، جاذب مورد مطالعه قابلیت خوبی در حذف آموکسی سیلین از محیط های آبی دارد و می توان آن را به عنوان جاذب موثر جهت تصفیه پساب صنایع داروسازی استفاده کرد.

Keywords:

آموکسی سیلین , ایزوترم , جذب سطحی , زئولیت , سینتیک