بررسی میزان رضایت از زندگی، شادکامی و تعارضات زناشویی در گروهی از زوج های ایرانی ساکن امارات متحده عربی

هدف: این پژوهش باهدف زمینه یابی میزان رضایت از زندگی، افسردگی و تعارضات زناشویی زنان و مردان در میان گروهی از زوج های ایرانی امارات متحدهی عربی انجام شده است. روش: پژوهش حاضر به صورت توصیفی- مقطعی بر روی 41 زوج 20 تا 65 ساله، تبعه ی ایران، حداقل 2 سال سابقه ی اقامت در امارات متحده ی عربی، داشتن 1 سال زندگی زناشویی پیوسته و کنار هم و نداشتن سابقه ی دارودرمانی، روان درمانی و یا مشاوره در 6 ماه گذشته انجام شد. روش جمعآوری اطلاعات از طریق پاسخ دهی به پرسشنامه های رضایت از زندگی، فهرست بلند افسردگی بک، فهرست شادکامی آکسفورد و پرسشنامه تعارضات زناشویی توسط شرکت کنندگان بود. یافته ها: در نتایج حاصل از این پژوهش میانگین و انحراف معیار نمره افسردگی به دست آمده از فهرست افسردگی بک در مردان 10/10 ± 5/51 و در زنان 11/65 ± 7/78 است. در مقیاس تعارضات زناشویی میانگین و انحراف معیار تعارضات در مردان و زنان به ترتیب 15±71/92/56 و 96/44±17/53 بوده است. در نتایج به دست آمده از آزمون t بااینکه تفاوت معناداری در میانگین نمره کل هیچ یک از مقیاس ها بین زنان و مردان مشاهده نشد، اما در مقیاس تعارضات زناشویی، در خرده مقیاسهای کاهش رابطه جنسی، کاهش رابطهی فردی با خویشاوندان همسر و دوستان، کاهش ارتباط موثر و افزایش واکنش های هیجانی زنان میانگین بالاتری کسب کردند. میانگین رضایت از زندگی در مردان 71/08 و در زنان 70/94 درصد بود. نتایج میانگین حاصل از فهرست شادکامی آکسفورد نیز در مردان 55/11 ±11 و در زنان 54/38 ± 9/58 بود. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد میانگین نمره ی افسردگی زوج های شرکت کننده در بازه ی بهنجار قرار دارد. میانگین نمره شادکامی نیز تفاوت کمی با آمارهای اعلامشده در داخل ایران داشته و در سطح مطلوب قرار داشت. میانگین میزان رضایت از زندگی در مقایسه با ایران و کشورهای اروپایی و کانادا بالاتر و میانگین نمرات تعارضات زناشویی پایین تر بود. شرایط اقلیمی، مشابهت اکولوژیک به ایران و دسترسی نزدیک به اقوام میتواند از عوامل زمینه ساز سازگاری مهاجران به شمار آید.

Keywords:

مهاجرت , تعارضات زناشویی , شادکامی , افسردگی , رضایت از زندگی