نقش واسطهای اجتناب شناختی در رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه با اضطراب اجتماعی در دانشجویان

هدف از انجام پژوهش حاضر مطالعه بررسی نقش واسطه ای اجتناب شناختی در رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه با اضطراب اجتماعی در دانشجویان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دختر دانشگاه آزاد تهران مرکزی در سال تحصیلی 1397-1396 بودند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشهای تصادفی تعداد210 دانشجو به عنوان نمونه انتخاب شدند. از دانشجویان خواسته شد تا پرسشنامه های اجتناب شناختی سکستون و دوگاس (2008) پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (2005)، پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانر، دیویدسون، چرچیل، فوا، شروود و ویسلر(2000) تکمیل کنند. روش تجزیه تحلیل داده ها ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تعدیلی بود. یافته های این پژوهش نشان داد که بین طرحواره های ناسازگار اولیه و اضطراب اجتماعی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین طرحواره های ناسازگار اولیه و اجتناب شناختی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین اجتناب شناختی و اضطراب اجتماعی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون تعدیلی نشان داد که اجتناب شناختی رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه با اضطراب اجتماعی در دانشجویان را واسطه میکند. بر اساس یافته های این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه با اضطراب اجتماعی در دانشجویان یک رابطه خطی ساده نیست و اجتناب شناختی میتواند این رابطه را تحت تاثیر قرار دهد.

Keywords:

اجتناب شناختی , طرحوارههای ناسازگار اولیه , اضطراب اجتماعی