تحلیل پراکنش فضایی سطح توسعه مکانیزاسیون کشاورزی شهرستانهای استان ایلام با استفاده از مدل ترکیبیCVو بردار خطی ضریب تغییر

هدف از این پژوهش تحلیل سطح توسعه مکانیزاسیون کشاورزی شهرستان های استان ایلام است. روش تحقیق پژوهش از نوع کاربردی، توصیفی و تحلیلی است و گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه ای و اسنادی بوده است. برای پردازش و تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزارهای Excel و Spss و برای توزیع مکانی-فضایی سطح توسعه یافتگی مکانیزاسیون کشاورزی، از مدل ترکیبی CV و بردار خطی ضریب تغییر و نرم افزار GIS استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان دهنده آن است که شهرستان های دهلران و دره شهر که ضریب تغییرات آنها بالاتر از حداکثر ضریب تغییرات است، در سطح بالای توسعه قرار دارند. شهرستان های چرداول و مهران در سطح بالای متوسط توسعه و شهرستان های آبدانان، ایلام، ایوان و سیروان در سطح کمتر از متوسط توسعه قرار داشتند. شهرستانهایی که ضریب تغییرات آنها پایین تر از حداقل ضریب تغییرات است در سطح پایین توسعه قرار گرفته که شامل دو شهرستان بدره و ملکشاهی است. بدین ترتیب 60 درصد شهرستانهای استان دارای وضعیت نامطلوب ماشین آلات کشاورزی و مکانیزاسیون بوده، به طوری که سطح برخورداری آنها پایین تر از سطح متوسط است. بنابراین برنامه ریزی جهت اختصاص بهینه تسهیلات خرید ماشین آلات و توسعه متوازن مکانیزاسیون کشاورزی شهرستانها و همچنین افزایش سطح توسعه و بهبود شاخص-های مکانیزاسیون مناطق محروم، از جمله راهکارهای پیشنهادی است.

Keywords:

مکانیزاسیون کشاوری , توسعه , مدل ترکیبی CV , بردار خطی , ایلام.