اثر حذف برگ و سطوح مختلف تراکم بر عملکرد و برخی اجزای عملکرد دانه آفتابگردان

آفتابگردان یکی از گیاهان روغنی مهم است که به علت شکل و آرایش برگ های این گیاه افزایش تراکم در آن با محدودیت مواجه است. بر همین اساس آزمایشی در شرایط آب و هوایی اهواز(ملاثانی) بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با 3 تکرار بر روی گیاه آفتابگردان در سال زراعی 1395-96 در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل تراکم بوته در واحد سطح 60)، 110 و 160 هزار بوته در هکتار ) و حذف برگ ( شاهد (بدون حذف برگ)، یک چهارم، دو چهارم و سه چهارم حذف برگ) بود. صفات مورد بررسی وزن هزار دانه، عملکرد دانه، وزن طبق با دانه، بیوماس کل، شاخص برداشت دانه، بود. نتایج نشان داد که اختلاف عملکرد دانه در تیمارهای مختلف با افزایش تراکم و حذف برگ معنی دار شد. کمترین 2870/83) کیلوگرم) و بیشترین عملکرد دانه 4162/50) کیلوگرم در هکتار) به ترتیب در تراکم های 60 و 160 هزار بوته در هکتار مشاهده شد. با افزایش تراکم و شت حذف برگ میزان ماده خشک طبق به همراه دانه اضافه شد و در کل بالاترین ماده خشک طبق و دانه در تراکم 160 هزار و حذف سه چهارم برگ به دست آمد.

اثر حذف برگ و سطوح مختلف تراکم بر عملکرد و برخی اجزای عملکرد دانه آفتابگردان Keywords:

دانه روغنی , شاخص برداشت دانه , هیبرید قاسم , وزن طبق