بررسی ارتباط دارایی های نامشهود با گزارشگری سرمایه انسانی: شواهد تجربی از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

در فضای اقتصادی کنونی، شرکت ها سرمایه انسانی را به عنوان یکی از عمده ترین منابع مزیت رقابتی خود به شمار می آورند و گزارشگری سرمایه انسانی، یک سیستم گزارشگری شرکت است که اطلاعاتی راجع به دانش، توانایی، قابلیت ها و انگیزه کارکنان ارائه می کند. در این مطالعه، برای نخستین بار، ارتباط گزارشگری سرمایه انسانی با دارایی های نامشهود شرکت ها مورد آزمون قرار می گیرد. نمونه مورد استفاده دربرگیرنده 131 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1389 تا 1393 است و برای پردازش و آزمون فرضیه ها از روش رگرسیون داده های ترکیبی استفاده شده است. نتایج بررسی ها نشان داد که ارتباط معکوس بین دارایی های نامشهود و گزارشگری سرمایه انسانی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برقرار است. به عبارت دیگر، افشای داوطلبانه اطلاعات مالی و غیرمالی درباره سرمایه گذاری در سرمایه انسانی، جایگزینی برای شناسایی دارایی های نامشهود در گزارشگری مالی است. براین اساس، بین افشای اجباری دارایی های نامشهود و افشای داوطلبانه سرمایه انسانی ارتباط معکوس وجود دارد، به این معنا که افشای داوطلبانه نقش جایگزین برای افشای اجباری را ایفا می کند.

Keywords:

دارایی های نامشهود , سرمایه انسانی , گزارشگری سرمایه انسانی