مطالعه واکنش های مورفوفیزیولوژیکی گیاه خرفه به متیل جاسمونات تحت تنش شوری

به منظور بررسی واکنش های مورفوفیزیولوژیکی گیاه خرفه (Portulaca oleracea L.) به متیل جاسمونات تحت تنش شوری با کلرید سدیم آزمایشی به صورت کرت های خرد شده با دو فاکتور بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه شاهد واقع در جنوب تهران در سال 1396 انجام شد که در آن غلظت های شوری با 4 سطح (0، 3، 6، 9 دسی زیمنس) به عنوان فاکتور اصلی و غلظت های متیل جاسمونات با 4 سطح (0، 25/0، 5/0 و 75/0 میلی مولار) به عنوان فاکتور فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت شوری شاخص های رشد از قبیل طول ریشه، وزن تر ریشه، کلروفیل b، کلروفیل کل و میزان فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز کاهش پیدا کرد، در حالیکه با افزایش غلظت شوری مقدار پرولین برگ، میزان فعالیت مالون دی آلدئید و کاتالاز افزایش یافت. با اعمال تیمار متیل جاسمونات تحت تنش شوری میزان کاهش شاخض های رشد و رنگیزه های فتوسنتزی تعدیل پیدا کرد. بیشترین ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبی، تعداد برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی و پرولین در غلظت شش دسی زیمنس بر متر شوری و 5/0 میلی مولار متیل جاسمونات بدست آمد، همچنین با افزایش سطح متیل جاسمونات میزان پرولین و میزان فعالیت کاتالاز افزایش یافت ولی با افزایش غلظت متیل جاسمونات میزان فعالیت مالون دی آلدئید و سوپر اکسید دیسموتاز در برگ کاهش یافت. بنابراین میتوان نتیجه گیری کرد که تحمل گیاه خرفه به شوری حداکثر شش دسی زیمنس بر متر شوری می باشد و مصرف مقدار پائین متیل جاسمونات (5/0 میلی مولار) منجر به افزایش حدود 7/30 درصد در عملکرد و بهبود شاخص های فیزیولوژیک خرفه می شود.

Keywords:

سوپراکسید دیسموتاز , صفات فیزیولوژیکی , صفات موفولوژیکی , کاتالاز , مالون دی آلدئید