بررسی نقش فضای سبز در توسعه ی پایدار شهری (مطالعه موردی فضای سبز شهر تهران)

شهر ها به عنوان کانون های تمرکز فعالیت و زندگی انسان ها برای اینکه بتوانند پایداری خود را تنظیم کنند چاره ای جز پذیرش ساختارو کارکردی متاثر از سیستم های طبیعی ندارند. در این میان فضاهای سبز شهری به عنوان جزء ضروری و لایفنک پیکره یگانه شهر ها درمتابولیسم آنها نقش اساسی را دارا می باشد که کمبود آنها می توانند اختلالات جدی در حیات شهرها به وجود آورد. اهمیت فضاهای سبز شهری تا بدان حد است که امروزه وجود این کاربری به عنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی جوامع به حساب می آید. با توجه بهنتایج حاصل از تحقیق در این مقاله که براساس مطالعات میدانی و مشاهدات و اسناد و مدارک کتابخانه ای گردآوری شده است ،رابطهکیفیت زندگی و فضای سبز و توجه به اینکه پارکها محلی برای رفع بخشی از نیازهای روانی اجتماعی شهروندان هستند، توسعه وگسترش دادن پارکها و فضاهای سبز شهری درجهت ارتقای کیفیت زندگی شهری امری اجتناب ناپذیر است. یکی از راه حل های رسیدنبه پایداری زیست محیطی آشنایی با اهمیت فضای سبز و توجه به آن در راستای رسیدن به معیارهای توسعه پایدار می باشد. زیستپذیری رویکردی است که اگر درست به آن توجه شود موجبات توسعه پایدار یک شهر را فراهم میآورد. به عبارتی یکی از مباحث موردتوجه در پایداری شهری زیست پذیری است.

Keywords:

فضای سبز , توسعه ی پایدار , تهران , ایران , معماری پایدار