اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر احساس چیرگی و خود مراقبتی بیماران مبتلا به سرطان پوست

سرطان ها بیماری های صعب العلاجی هستند که بیمار ممکن است در طول پروسه درمان به ناامیدی و یاس دچار شود. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر احساس چیرگی و خود مراقبتی بیماران مبتلا به سرطان پوست بود. روش اجرای پژوهش نیمه تجربی (طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل نابرابر) بود. جامعه آماری این پژوهش تمام بیماران مبتلا به سرطان پوست شهر مشهد بودند. در پژوهش حاضر با در نظر گرفتن بیماران مبتلا به سرطان پوست در شهر مشهد (جامعه آماری)، 30 نفر از بین تمامی افراد مراجعه کننده به بیمارستان امید (که شامل 60 نفر بودند) به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند که در قالب دو گروه 15 نفری کنترل و آزمایش دسته بندی شدند. در پژوهش حاضر برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ی (چیرگی پیرلین(1978) و پرسشنامه اروپایی رفتار مراقبت از خود جاراسما (2003)) استفاده شده است. جلسات درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد حاوی 10 جلسه گروهی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (تحلیل کواریانس چند متغیره و تک متغیره) استفاده شد. نتایج نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر متغیرهای وابسته تاثیر مثبت دارد (05/0> P). باتوجه به پژوهش حاضر ممکن است درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برکیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پوست موثر باشد.

اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر احساس چیرگی و خود مراقبتی بیماران مبتلا به سرطان پوست Keywords:

احساس چیرگی , خود مراقبتی , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , سرطان پوست