قابلیت استناد قراردادها در فقه، حقوق ایران و فرانسه مروری بر مفاهیم سرقفلی و حق کسب، پیشه یا تجارت در نظام حقوقی ایران
Publish place: 6th National Conference on Law and Judicial Studies
Publish Year: 1397
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 562
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
LLSC06_034
Index date: 24 June 2019
قابلیت استناد قراردادها در فقه، حقوق ایران و فرانسه مروری بر مفاهیم سرقفلی و حق کسب، پیشه یا تجارت در نظام حقوقی ایران abstract
اصل قابلیت استناد قرارداد به عنوان اصلی مستقل از اصل اثر نسبی قرارداد می باشد. این اصل بیانگر بازتاب و انعکاس آثار قرارداد در اجتماع است، آثاری که به آثار غیر مستقیم یا قهری تعبیر می شود. قابلیت استناد قرارداد از قرن 19 میلادی به وسیله دیوان کشور فرانسه وارد حقوق فرانسه گردید. در فقه امامیه قابلیت استناد در بعضی از ابواب فقه با عناوین دیگری از جمله آثار وضعی قرارداد مورد توجه فقها قرار گرفته است. قابلیت استناد قرارداد دارای دو قلمرو شخصی و موضوعی است
قابلیت استناد قراردادها در فقه، حقوق ایران و فرانسه مروری بر مفاهیم سرقفلی و حق کسب، پیشه یا تجارت در نظام حقوقی ایران Keywords:
قابلیت استناد قراردادها در فقه، حقوق ایران و فرانسه مروری بر مفاهیم سرقفلی و حق کسب، پیشه یا تجارت در نظام حقوقی ایران authors
سعید کریمی
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی گرمی،