بررسی عملکرد روش های تجزیه حوزه فرکانس و انتقال پذیری چگالی طیف توان در حضور نویز سفید

تحلیل مودال عملیاتی به عنوان یکی از شاخه های کاربردی و اجرایی شناسایی سیستم، نقش بسیار مهمی در استخراج و تعیین مشخصات دینامیکی سازه ها مبتنی بر نتایج آزمایشات ارتعاش محیطی ایفا می کند. یکی از روش های شناخته شده تحلیل مودال عملیاتی، روش تجزیه حوزه فرکانس FDD می باشد که مبتنی بر خروجی تنها و با تاکید بر ورودی نویز سفید، به شناسایی پارامترهای مودال سیستم های سازه ای می پردازد. در سال های اخیر، رویکرد جدیدی تحت عنوان تحلیل مودال عملیاتی مبتنی بر انتقال پذیری TOMA نیز معرفی و ارائه شده است که در آن هیچ محدودیتی برای تحریکات ورودی سیستم در نظر گرفته نمی شود. از مهم ترین روش های این رویکرد موثر، می توان به روش تجزیه مقدار تکین ماتریس انتقال پذیری چگالی طیف توان PSDTM-SVD اشاره نمود. در مقاله حاضر، به منظور بررسی و مقایسه عملکرد روش های FDDوPSDTM-SVD در حضور نویز سفید، از پاسخ های لرزه ای یک سیستم 5 درجه آزادی تحت تحریک زلزله لوما پرییتا با نسبت های مختلف سیگنال به نویز استفاده شده است. مقایسه نتایج نشان می دهد که روش انتقال پذیری PSDTM-SVD نسبت به روش FDD از عملکرد بهتری در شناسایی مودهای ارتعاشی سیستم برخوردار است، به طوری که با افزایش میزان نویز در پاسخ های سیستم، پیک های مودی شاخص تری در طیف های مربوطه حاصل می شود. این در حالیست که در روش FDD با افزایش سطح نویز در سیگنال، تغییر محسوسی در طیف های اولین مقدار تکین ایجاد نشده است.

Keywords:

تحلیل مودال عملیاتی , تجزیه حوزه فرکانس , نویز سفید , ماتریس انتقال پذیری چگالی طیف توان