بررسی روشهای فرزندپروری خانواده و تاثیر آن بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان

خانواده اولین و مهمترین نهاد در تاریخ و تمدن انسانی ا ست که افراد بشری در آن با شیوه های زندگی جمعی و تفاهم و سازگاری با دیگران آ شنا میگردند. خانواده منا سب ترین بستر فعلیت یافتن قابلیتها و ا ستعدادها و تواناییهای انسانی ا ست و بخش عظیمی از ابعاد شخصیت افراد همچون رفتارهای اجتماعی، مسئولیت پذیری، تحمل و بردباری در برابر دیگران و واکنشهای عاطفی در آن شکل میگیرد. هدف از نگارش این مقاله بررسی شیوه های فرزند پروری والدین و نقش آن بر سازگاری اجتماعی فرزندان میباشد، بدین منظور از بین جامعه آماری این پژوهش (کلیه دانش آموزان پسر مقطع دبیرستان شهر اهواز) 300 دانشآموز پسر دبیرستانی 100)نفر مقطع اول، 100نفر مقطع دوم،100نفر مقطع سوم) انتخاب شدند. ابزارهای مورداستفاده پژوهش، پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل و پرسشنامه سبکهای فرزند پروری بامریند بودند. داده های گردآوری شده به کمک آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار ا ستنباطی (همبستگی پیر سون و رگر سیون چندگانه) موردبرر سی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که همبستگی سبک تربیتی مقتدرانه والدین، سبک تربیتی سهل گیرانه والدین با سازگاری اجتماعی فرزندان معنادار و مثبت است و بین سبک تربیتی استبدادی والدین با سازگاری اجتماعی فرزندان رابطه منفی و معنادار وجود دارد و درنهایت بین سبک تربیتی مسامحه گرانه والدین با سازگاری اجتماعی فرزندان رابطه وجود ندارد.

Keywords:

سبکهای تربیتی , سازگاری , سازگاری اجتماعی , خانواده , نوجوانان