پیش بینی کنندگی سلامت اجتماعی برای بهزیستی روانشناختی در والدین دارای فرزند کم توان ذهنی شهر شیراز

هدف پژوهش نقش پیش بینی کنندگی سلامت اجتماعی برای بهزیستی روانشناختی در والدین دارای فرزند کم توان ذهنی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه والدین فرزندان کم توانی ذهنی در شهر شیراز در سال 1396-97 میباشد. گروه نمونه حاضر متشکل از 140 نفر بوده که از والدین فرزندان کم توانی ذهنی در شهر شیراز به صورت خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف و پرسشنامه سلامت اجتماعی کییز روی آنان اجرا شد و داده ها با استفاده از رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که سلامت اجتماعی به صورت مستقیم، بهزیستی روانشناختی را پیش بینی می نمایند. پذیرش اجتماعی به صورت مستقیم، بهزیستی روانشناختی را پیش بینی مینمایند.

Keywords:

سلامت اجتماعی , بهزیستی روانشناختی , والدین دارای فرزند کم توان ذهنی