پیش بینی لذت بری سعادت نگر بر اساس خودمهارگری وتاب آوری

هدف پژوهش بررسی پیش بینی لذت بری سعادت نگر بر اساس خودمهارگری و تاب آوری میباشد. روش پژوهش همبستگی، جامعه آماری دانش آموزان دختر متوسطه اول شهر منجیل(253 نفر) و روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی 110) نفر) میباشد. پرسشنامه های تاب آوری کونور ودیویدسون ، لذت بری سعادت نگر و خودمهارگری اسلامی اجراشد. بنا به نتایج بدست آمده از داده ها: بین خودمهارگری با لذت بری سعادت نگر رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و بین تاب آوری با لذت بری سعادت نگر رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. خودمهارگری و تاب آوری به صورت معناداری قادر به پیش بینی لذت بری سعادت نگر هستند.

Keywords:

لذت بری سعادت نگر , خودمهارگری , تاب آوری