شناسایی و تبیین نقش فناوری اطلاعات در عملکرد کارکنان در نظام آموزش عالی

در این پژوهش به تجزیه و تحلیل کاربرد فناوری اطلاعات و اثرات معنادار آن بر بهره وری منابع انسانی در نظام آموزش عالی پرداخته شده است. نوع پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها توصیفی محسوب میشود. از آنجائی که رابطه بین متغیرها را می سنجد تحقیق از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کارکنان موسسه آموزش عالی علمی-کاربردی 1 شهرداری تهران و مراکز تابعه که با فناوری اطلاعات برخورد مستقیم دارند، میباشد که تعداد آنها 211 نفر است. تعیین حجم نمونه از روش نمونه گیری تصادفی ساده و با استفاده از فرمول و جدول گرجسی و مورگان 136 نفر میباشد. ابزار گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه است که بر اساس مطالعه مبانی نظری و پیشینه تحقیق هشت شاخص بهره وری نیروی انسانی حوزه آموزش عالی شناسایی گردیده است که عبارتند از: انگیزش، خلاقیت و نوآوری، رقابت پذیری، کاهش هزینه فعالیتها، بهبود کیفیت فعالیتها، کاهش زمان انجام کار و روحیه نیروی انسانی. نتایج نشان داده است که بین استفاده از فناوری اطلاعات و بهره وری نیروی انسانی (در هر هشت مولفه شناسایی شده) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

Keywords:

دانشگاه , فناوری اطلاعات و ارتباطات , بهره وری نیروی انسانی , نظام آموزش عالی.