مدیریت دانش در صنعت نفت

امروزه دانش به عنوان یک سرمایه و دارایی غیرملموس جایگاه مهمی در سازمانها پیدا کرده است. به کارگیری هر چه بهتر و موثرتر دانش سازمانی به صورت سازمان دهی شده و مدیریت شده و تلفیق آن در فرهنگ سازمانی، پیشرفتی قابل توجه از لحاظ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در سازمانها ایجاد میکند. اما از سوی دیگر مدیریت دانش ناموفق هم میتواند هزینه های زیادی را به سازمان تحمیل کند. پس شناخت عوامل موفقیت مدیریت دانش و به کاربردن آنها میتواند راهنمایی برای مدیریت بهتر آن باشد نقش دانش در رقابت پذیری بنگاه های اقتصادی طی دهه اخیر بسیار برجستهتر شده است، در حقیقت امروزه اغلب ارزش افزوده کسب شده توسط بنگاه های اقتصادی نه به واسطه تجیهزات و امکانات، بلکه به وسیله دانش انباشه شده در آن سازمان کسب میشود. لذا به عنوان یک پارامتر بسیار تاثیر گذار، مدیریت دانش با هنر ایجاد ارزش افزوده از این سرمایه ناملموس، از ارزش و اهمیت ویژهای برخوردار است. صنعت نفت، گاز و پتروشیمی، صنعتی تخصص گرا و تجربه محور است که نیروی انسانی بهعنوان مهمترین دارایی دانشی سازمان قلمداد میکند. به حداقل رساندن هزینه و زمان در اجرای بهینه فعالیتهای تخصصی، ضمن دستیابی به کیفیت مطلوب، از ضرورتهای مورد توجه مدیران این صنایع است. با توجه به پیشرفتهای سریع فناوری، پراکندگی جغرافیایی، تنوع تجهیزات و تعداد زیاد کارکنان در صنعت نفت، گاز و پتروشیمی، مدیریت دانش میتواند نقش بسیار مهمی را در تحقق اهداف صنایع بالادستی و پاییندستی ایفا کند. هم اکنون بسیاری از شرکتهای نفتی پیشرو در جهان مانند شل، بریتیش پترولیوم، شورون و ... فرآیندها و راهکارهای مدیریت دانش را اجرایی و تیمهای مدیریت دانش را در ساختار سازمانی خود، نهادینه کرده اند. درکشور ما نیز دستیابی به جایگاه اول در منطقه، متناسب با اهداف سند چشم انداز توسعه و افق 1404 و همچنین موقعیت ممتاز پروژه های صنایع نفت، گاز و پتروشیمی، اهمیت دو چندان برقراری نظام مدیریت دانش در این صنایع را نشان میدهد.

Keywords:

مدیریت دانش , چرخه مدیریت دانش , ضرورت فرهنگی مدیریت دانش , شرکت نفت