نمونه های معدود از مطالعات پژوهشگران نشان می دهد که
بانوان در انجام امور
وقف و خیریه همپای مردان پیش رفته اند اما کمتر به اهمیت و دلایل این امر و چرایی و چگونگی و تاثیرات آن در جامعه پرداخته شده است.در نتیجه تلاش ما بر این بود با توجه به گستردگی ابعاد این موضوع، نقش زنان
وقف کننده
یزد در چهار عصر ایلخانی، تیموری، پهلوی و انقلاب اسلامی را بررسی کنیم.مقدمه: در میان اقوام ملل مختلف اختصاص بخشی از دارایی های شخصی جهت مصارف خیریه وجود دارد اما در فرهنگ اسلامی به جهت صبغه الهی و مذهبی آن پدیده
وقف جایگاه متمایزی را داراست به نظر می آید که موقوفات
یزد در دوران سامانی که دیوان موقوفات در ایران شکل گرفت روشن تر شده است آنچه از تواریخ محلی
یزد و غیر محلی این عصر و اعصار بعد بدست می آیدتوجه زنان به امر حضور موثر خود در جامعه نه تنها با موازین دینی و شرعی اسلام هیچ منافاتی ندارد بلکه همواره در طول زمان بسیار پر رنگ و با اراده و خواست خود آنها انجام گرفته است (واسعی و اسکندری،.(1392 لذا هدف از این پژوهش بررسی جایگاه
بانوان یزد در توسعه فرهنگ نیکوکارانه
وقف می باشد.روش بررسی: این پژوهش به شیوهی کتابخانه ای ایجاد شده است و داده های تحقیق بر پایه ی اسناد به دست آمده از سازمان اسناد ملی، اداره اوقاف
یزد و پژوهش های موجود تنظیم گردیده است نتایج و بحث: از اقدامات فرهنگی و آبادانی در دوره ایلخانان مغول ساخت خانقاه و مراکز تجمع صوفیان بود بی بی فاطمه همسر امیر چخماق شامی یکی از این واقفان بزرگ دوره تیموری بود. مهم ترین موقوفات این دوره، ساخت بناهای عمومی مانند مساجد، مدارس و خانقاه بود.درحکومت پهلوی وقفها در قالب بنیادهای خیریه تجلی پیدا کرده است.و در دوران انقلاب اسلامی این موقوفات نشان می دهد که در این دوره زنان واقف تنها زنان مالک نبودند بلکه با ایجاد کارخانه ها و صنایع مدرن، زنان دارای موقعیت و اجتماعی و سهام دار نیز سود حاصل از سهام خود را صرف امور خیر می کردند نتیجه گیری: با بررسی هایی که در طول دوران ایلخانی ،تیموری، پهلوی و انقلاب صورت گرفت می توان گفت دوره ی انقلاب اسلامی تا عصر حاضر در زمینه رقبات
وقف و موارد مصرف تحول و نوع آوری عظیمی صورت گرفت. که موارد مصرف در این دوره بیشتر به امور مذهبی اختصاص یافته است.